|
منصور طبيب‌زاده: منظر كنوني شهرهاي ما اسفناك است؛
اجراي زنده‌ي خلق آثار هنري، تجربهاي تازه براي درك زيبايي‌شناختي جامعه است.
به‌گمان يك مجسمه‌ساز، برگزاري اجراي زنده‌ي خلق آثار هنري، توام با نگاهي همه جانبه و ارگانيك به مساله معماري، هويت و ادراك خلاقانه از مدرنيسم به‌تدريج و در دراز مدت در رفع اين نقيصه به‌طور نسبي موثر مي‌تواند باشد.
به گزارش بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، نخستين كار گروه تخصصي مجسمه‌سازي با چوب در ايران، امروز با حضور هفت مجسمه‌ساز در پارك جمشيديه تهران آغاز شد.
هنرمندان اين كارگروه را حميدرضا كليمي، كامبيز شريف، كامران شريف، منصور طبيب‌زاده، محمدحسين عماد، جمشيد مراديان و ناصر هوشمندوزيري تشكيل داده‌اند. اين هنرمندان با تراشيدن چوب در نهايت هفت مجسمه‌ي كامل را خلق خواهند كرد.
منصور طبيب‌زاده ـ مدرس دانشگاه و مجسمه‌ساز اين كارگروه ـ درباره‌ي اين برنامه كه با تم «چوب و احساس» برگزار مي‌شود، به خبرنگار ايسنا توضيح داد: اين كار گروه با هدف تعامل هنر مجمسه‌سازي با مردم مي‌تواند نقش موثر در اعتلاي هنر مجسمه‌سازي و جلب و مشاركت اين گونه تخصصي هنر -مجسمه‌ساز - داشته و نقطه‌ي عطفي در تاريخ هنرهاي تجسمي معاصر كشور باشد. هنرمندان شركت‌كننده در اين برنامه از نمايندگان نسل‌هاي مختلف بوده كه درعين حال به‌جهت تخصصي در نوع خود صاحب سبك و منحصر به‌فرد هستند.
وي تصريح كرد: در اين سمپوزيوم به مدت هفت روز هنرمندان در حضور مردم روي هفت تنه‌ي درخت به‌اجراي كار مي‌پردازند و با تراشيدن چوب هفت مجسمه‌ي كامل را خلق خواهند كرد.
به گفته‌ي طبيب‌زاده، اجراي زنده‌ي خلق آثار هنري به‌ويژه آثار حجمي براي مردم مي‌تواند بسيار جالب توجه و هيجان‌انگيز باشد. درعين حال حضور مردم و ارتباط و تعامل آنان براي هنرمندان نيز مي‌تواند تجربهاي تازه و خاص در ارتباط با درك سليقه و ذائقه‌ي زيبايي‌شناختي جامعه به‌شمار آيد.
اين مجسمه‌ساز همچنين گفت: اين سمپوزيوم به‌گونه‌اي طراحي شده كه براي مخاطب خاص مانند هنرمندان به‌ويژه دانشجويان رشته مجسمه‌ساز به‌عنوان يك كلاس آموزشي تخصصي محسوب شود.
دانشجويان طبق يك برنامه‌ريزي ويژه در قالب هنرجو و دستيار مي‌توانند در اين كارگروه تجربه‌ي ويژه‌ي آموزشي و مشاركتي داشته باشند.
اين مدرس دانشگاه اظهار كرد: تجربه‌هايي از اين دست در اكثر كشورهاي پيشرفته عموما به‌صورت ادواري توسط نهادهايي هم‌چون شهرداري‌ها طراحي و اجرا مي‌شوند. گاه در ابعاد بين‌المللي با دعوت از هنرمندان مطرح جهان و گاه در ابعاد بومي و ملي و با هدف حمايت و توليد آثار ارزنده‌ي هنري و جلب و مشاركت مخاطب عام و خاص به‌ويژه گردشگر؛ لذا كمبود و نبود چنين برنامه‌هايي در كشور ايران به لحاظ مزيت متلقي كه در عرصه‌ي تاريخ؛ فرهنگ و مدنيت داريم كاملا حس مي‌شود.
طبيب‌زاده با اشاره به برپايي جشنواره‌ها و برنامه‌هاي ويژه‌ي هنري از سوي شهرداري تهران، افزود: به‌نظر مي‌رسد چنان‌چه اين برنامه‌ها از ساز و كار مديريتي صحيح و تخصص برخودار باشند، در آينده بسترساز رشد كمي و كيفي مناسبي مطابق با استانداردهاي معمول جهان و ويژگي‌ها خاص بومي و ملي مي‌توانند باشند و اقدام اخير سازمان زيباسازي شهر تهران مي‌تواند آغاز و الگوي مناسبي براي ديگر نهادها به ويژه شهرداري‌هاي ساير مناطق ايران به‌شمار رود تا با استفاده از هنرمندان با تجربه، حرفه‌يي، كاردان و نيز با توجه به ويژگي‌هاي فرهنگ بومي هر منطقه، به خلق آثار با هويت و درعين حال معاصر بپردازند و چهره‌ي شهر خود را دچار تحول و دگرگوني كنند.
اين مجسمه‌ساز اظهار كرد، بحث ناهنجاري بصري شهرهاي ايران مقوله‌يي پيچيده‌يي است كه ضورت دارد از جنبه‌هاي گوناگون و در فرصت مقتضي مورد بررسي همه جانبه قرار گيرد. با وجود اين كه كشور ما در زمينه‌ي معماري و شهرسازي از پيشينه‌ي درخشان و منحصر به فرد برخوردار بوده است، متاسفانه وضعيت كنوني شهرهاي ما از اين منظر بسيار اسفناك است و گونه‌يي از تلقي - بساز و بفروش - تمام هويت فرهنگي شهرهاي ما را ضايع و نابود كرده است.
طبيب زاده گفت: به‌هرحال پيشبرد اصولي مسائل فرهنگي در همه‌ي نقاط جهان از جمله كشور ما نيازمند برنامه‌ريزي بنيادي و همه جانبه‌ي نهادهاي فرهنگي - دولت - است. اما در كنار آن، ترويج و ترغيب بخش خصوصي به‌ويژه نهادهاي توليدگر و صنعتي بسيار ضروري و واجب است، امري كه در همه دنيا رايج است و از عوامل موثر فرهنگ‌سازي است.
اين مجسمه‌ساز در پايان ابراز اميدواري كرد كه اين حركت الگويي براي موسسات توليدي و صنعتي كشور باشد كه ياري‌رسان ديگر برنامه‌هاي فرهنگي كشور باشند.
|