دليبرو نيكوليچ: در اصفهان به هزار سال تاريخ كهن وصل شدم
دليبور نيكوليچ هنرمندي از بوسني هرزگوين كه قرار است با استفاده از كابل‌هاي انتقال آب، اثري به نام شبكه را بسازد و از همان روز ابتدا فعاليت كارگاه به سرعت كار خود را پيش برده و معتقد است كه تا روز دهم كارش به پايان خواهد رسيد، در سفري كه به اصفهان داشته به شدت مجذوب جاذبه‌هاي تاريخي اين كهن شهر شده است. او مي‌گويد: درست مثل اين بود كه به هزاران سال تاريخ كهن وصل شده باشم. تاريخي كه گم نشده و ارتباطش را با امروز همچنان حفظ كرده است.
از سفر به ايران و حضور در سمپوزيوم تهران راضي بوده‌ايد؟
خيلي زياد. اطراف من پر از آدم‌هايي است كه كارشان را خيلي خوب بلدند و من بابت حضورم در اين‌جا خيلي شگفت‌زده‌ام. روزي كه به من اعلام كردند در سمپوزيوم تهران برگزيده شدم خيلي به خودم افتخار كردم و آن‌قدر خوشحال شدم كه با دوستانم جشن كوچكي به افتخار اين موفقيت به راه انداختيم به ويژه زماني كه اسمي هيات داوران را ديدم خوشحالي‌ام مضاعف شد. اين‌جا همه چيز خوب است و همه امكانات در اختيار ماست البته دوست ندارم در اين‌جا رانندگي كنم يا از خيابان رد شوم!
آثار منتخب را چطور ارزيابي مي‌كنيد؟
در مجموع كل طرح‌هاي انتخاب شده براي من جالب بود اما در ميان همه از كاري كه خانم آهوران با نام تعادل طراحي كرده بيشتر خوشم آمد. به نظرم اين كار تركيب جالبي از مصالح سنتي مجسمه‌سازي است و اين مصالح را به شكل متحرك به كار گرفته است. همچنين استفاده از آهن وسط كار – كه متحرك است – ايده جالبي است كه مي‌تواند صدا هم توليد كند. من اين كار را مي‌پسندم و دلم مي‌خواهد جايزه اول را ببرد.
به كار خودتان چه رتبه‌اي مي‌دهيد؟
خوشحال مي‌شم اگر رتبه هشتم را بياورم.
قرار است مجسمه‌ها پس از ساخت در تهران نصب شوند، از ديدگاه شما مجسمه‌ها چه تأثيري در فضاهاي شهري دارند؟
مجسمه‌ها در شهر با مردم ارتباط مستقيم برقرار مي‌كنند و به همين دليل مهم هستند. زماني كه مجسمه‌اي در فضاي باز در يك ميدان يا هر جايي كه محل عبور مردم است نصب مي‌شود، انرژي‌اي را مستقيما به افرادي كه از كنار آن عبور مي‌كنند، منتقل مي‌كند و لازم نيست كه مردم براي ديدن آن به موزه يا گالري بروند. من فكر مي‌كنم استفاده از مجسمه‌ها در شهر معاصرترين شكل بيان در مجسمه سازي است.
شنيدم سفر به اصفهان تجربه جالبي براي شما بوده است؟
بله اين سفر فوق‌العاده بود. درست مثل اين بود كه من به هزار سال تاريخ كهن وصل شده باشم. احساس مي‌كردم در تاريخ حضور دارم و تاريخي كه گم نشده است بلكه ارتباط‌اش را از گذشته تاكنون حفظ كرده است.
موضوع اثر: «شبكه». اين مجسمه از شكلي با الگويي مشابه ساخته شده كه بارها تكرار مي‌شود و بدين‌ترتيب ما در واقع نمي‌توانيم آن را ببينيم.
در كشور من ضرب‌‌المثلي است كه به اين اثر شباهتي ضمني دارد: «جنگل را مي‌بيني، ولي درخت را نمي‌بيني».
از چند سال پيش من توصيف طراحي داخلي در فرهنگهاي باستاني را شروع كردم، و به اين ديدگاه رسيدم كه همه فرهنگ‌ها شكل‌هاي مشابهي با الگوهاي متفاوت در زمينه دكور و طراحي دخلي دارند كه ميليون‌ها بار همان الگو تكرار مي‌شود. اثر حصيري واژه مناسبي براي توصيف اين پديده است.
اگر چه من از نماد آب استفاده كرده‌ام، آن را از سيم برق ساخته‌ام، از ايجاد ارتباط مستقيم با آب در وهله اول اجتناب شده، اما گردش دايمي به معنيا چرخش دايمي برق است.
همه سياره يك «شبكه» است متشكل از ارتباطات متعدد. دلم مي‌خواهد فكر كنم كه همه اين‌ها شبيه ابنا بشر است.