اولین تجربه بین‌المللی سمپوزیوم مجسمه‌سازی، طی روزهای گذشته مرحله انتخاب آثار را پشت سر گذاشت. حدود سیصد و پنجاه اثر رسیده به جشنواره را یواف دارش، پرویز تناولی، عباس کیارستمی، مهندس مهدی حجت و غلامرضا ابراهیمی دینانی داوری و انتخاب کردند. اولین سمپوزیوم مجسمه در تهران در حالی شکل می‌گیرد که کشورهای همسایه و به خصوص حاشیه خلیج‌فارس برخلاف ادعاهای ما مبنی بر گسترش هنر، سال‌ها است سمپوزیوم‌های مشابه را برگزار می‌کنند.
از این نظر کویت تاکنون هفت مرتبه، بحرین سه مرتبه، امارات سه مرتبه و ترکیه سیزده نوبت سمپوزیوم در حوزه مجسمه‌سازی برگزار کرده‌اند.
آثار رسیده در دو سالن مجزا (آثار داخلی و خارجی) در موزه هنرهای دینی امام علی(ع) داوری شده آثاری با روحیات متفاوت که نام برخی هرمندان سرشناس در این میان می‌توانند نشان‌گر اعتبار جشنواره باشند.
آثار داخلی شامل 173 ماکت از 163 هنرمند مجسمه‌ساز بود.
بارزترین مشخصه آثار ایرانی و آن‌چه تفاوت آن‌ها را با آثار خارجی رسیده به جشناوره مشخص می‌کند، فیگوراتیو بودن آن‌ها است. در این میان استفاده از تندیس‌های دست خورده‌ای نظیر اسب و آهو به تکرار که نشان دهنده نوعی حرکت است، در میان آثار بیشتر به چشم می‌خورد. آن‌چه به عنوان موضوع آثار از سوی دبیرخانه اعلام شد، علم، هنر و معنویت به صورت مجزا و یا ترکیبی از آنها بود.
نکته جالب توجه این که هنرمندان اروپایی بیش از هنرمندان داخلی، معنویت را دستمایه خلق آثار خود قرار داده و با بهره‌گیری از المان‌های شرقی به خصوص ویژگی‌هایی که بیشتر در آثار معماری شرقی دیده می‌شود، آثاری با دیدگاه‌های مختلف نسبت به این موضوع، خلق و به دبیرخانه ارسال کرده بودند.
آثاری با عناوین دعا، گفتگو، معنویت، ابدیت، ارتباط بین آدمیانف راهی به خرد و انعکاس به حقیقت، بخشی از آن‌هاست. این المان‌ها، مقرنس‌ها، طاق‌های قوسی شکل، شبستان و عناصری از این دست بود. شاید از این موضوع البته نه به صورت کلی، می‌توان چنین استنباط کرد که شناخت دیگر کشورها از هنر شرقی و به خصوص ایرانی در حوزه معماری بهتر و بیشتر از حوزه‌های هنرهای تجسمی است و دریافتن این نکته که باید تلاشی مضاعف در این راستا صورت گیرد.

نقش‌های جانوری و گیاهی سفال‌های سیلک نیز در آثار خارجی جالب توجه است. آثار بخش خارجی در نگاهی کلی به نظر دارای انسجام بیشتری از نظر فرم و معنا بود. از این نظر که حداقل هنرمندان، خود از آن‌چه به عنوان یک اثر هنری ارایه می‌دهند، دریافت آگاهانه‌ای داشته و با نامگزاری آثار خود و همچنین ارایه توضیحات کامل و کوتاهی درباره کارشان قصد انتقال این دریافت شخصی را به دیگران نیز داشته‌اند.
اما در مورد آثار داخلی نه‌تنها عنوانی بر آثار دیده نمی‌شود، بلکه هنرمندان حتی موضوع اثر خود و این‌که اثرشان در چه حیطه‌ای از عناوین نامبرده قرار دارد، را مشخص نکرده‌اند و احتمالاً داوران و مسئولان خود باید این امر را به صورت حدس و گمان تعیین کنند.
البته ناگفته نماند تعدادی از آثار داخلی با نگاهی گسترده‌تر، آثاری نه برای مردمان یک شهر یا یک کشور خاص بدوند. این نگاه جهان‌شمول خوب است اما از آن‌جا که قرار است آثار برگزیده در نهایت در فضاهای شهری کشورمان نصب شوند، معلوم نیست این خوب بودن در این شرایط همچنان ویژگی مثبت می‌تواند باشد یا نه؟
و این که آیا هیأت انتخاب به جهت کاملاً داخلی بودنشان، این خصوصیت را عاملی برای رد اثر و یا برگزیدنش در نظر خواهند گرفت؟!

حدود 206 اثر خارجی رسیده به دبیرخانه جشنواره، از 53 کشور جهان هستند. این آثار متعلق به 197 هنرمند خارجی است که تعدادی از آن‌ها توسط دبیرخانه رسماً برای شرکت در سمپوز یوم دعوت شده و باقی با دیدن فراخوان در این مسابقه شرکت کرده‌اند.
این هنرمندان از کشورهای مختلفی چون روسیه، آرژانتین، بحرین، آلمان، مصر، یونان، رومانی، کانادا، اسپانیا، بلغارستان، انگلستان، آمریکا، پرو، لبنان، چین، فرانسه، سوییس، سوئد، شیلی، توگو، ژاپن، چک، کره، بلاروس، کلمبیا، فیلیپین، اسلوونی، بوسنی، ارمنستان، قرقیزستان، ایرلند، بلژیک، نروژ، مقدونیه، دانمارک، اکوادور، سوریه، استرالیا، نیوزلند، لهستان، بورکینافاسو، هلند، آذربایجان، مالزی، اتریش، آفریقای جنوبی، مکزیک، گرجستان، کرواسی، فنلاند و هند بودند که بیشترین آثار مربوط به کشورهای فرانسه با 18 هنرمند و ترکیه و آلمان هر کدام با 15 هنرمند بود.

گفتنی است بیست اثر برگزیده، روز 9 آذر ماه از سوی دبیرخانه سمپوزیوم به صورت رسمی معرفی شدند که اسامی آن‌ها به این شرح است: کامبیز مشتاق گوهر، همایون ثابتی مطلق، رضا قره‌باغی، فرزین هدایت‌زاده، بیژن نعمتی شریف، محمد سالاریان، فریبا علامه، پرستو آهوان، سهند حسامیان، شادی یگانه‌منش، محمدمهدی آشوری، محمدرضا ذبیح‌الله‌زاده، ملک دادیار گروسیان، کوروش نقدی‌پور، داریوش مختاری، محمدرضا دادگر، مهسا کریمی‌زاده، هیمن لهرمانی، هادی عرب و بهروز دارش. از این تعداد پنج اثر برای اجرا در کارگاه سمپوزیوم در دور بعدی انتخاب شدند که متعلق به پرستو آهون، همایون ثابتی مطلق، سمند حسامیانف محمدرضا ذبیح‌الله‌زاده و کوروش نقدی‌پور می‌باشند. همچنین به ترتیب داریوش مختاری و محمدمهدی آشوری به عنوان نفرات ذخیره اول و دوم هنرمندان داخلی معرفی شدند.
در بخش خارجی نیز در مرحله اول 32 اثر و در نهایت 15 اثر برگزیده شد. آنایس وایلدر از انگلستان، گوشکا مالاگورزاتا از اسکاتلند، کچو از بوسنی هرزگوین، مارچلو وانگ از پرو، توماس لیندزی از آمریکا، آلن واترز از انگلستان، لی‌دانگ لیانگ از چین، مارووینو لوچا از ایتالیا، برت وان لو از هلند، دمیر سرکان از ترکیه، فریال خردپیشه از هلند، ویسلا برشان از آلمان، دالیبور نیکولوچ از بوسنی، علی جابر حسین از عراق و وارول توپاک از ترکیه، 15 برگزیده بودند و پنج نام ذخیره در این گروه به ترتیب لاتیتا دوبازالر از فرانسه، یانگ چین هوآن از چین، جان تایمر از هلند، مجید مجول از سوریه و دمازین پاتریک از فرانسه هستند.
حال می‌بایست منتظر بود تا اولین گام‌های سمپوزیوم مجسمه‌سازی با شکوه هر چه تمام‌تر در اسفندماه سال جاری برداشته شود.