مجسمه‌سازی شهری
مجموعه موقعيت هايي که ما آدميان در آن قرار مي گيريم يا انتخابي است و يا غير انتخابي. هنگامي که به سينما مي رويم بنا بر اين داريم که يک فيلم را تماشا کنيم، وقتي به نگارخانه مي رويم قصد آن داريم تا از تابلوهاي هنري بازديد کنيم. در خيابان يا معابر که گذر مي کنيم اما اين خيابان يا معابر نيست که ما مقصد آن کرده ايم بلکه گذرگاهي است که ما را به مقصد يا منزلگاه مي رساند. مجسمه هاي شهري مي کوشند تا براي ما آدميان موقعيت هاي غير انتخابي نظير معابر، خيابان ها، ميادين و... را فرحبخش و تاثيرگذار کنند و از سختي و تکرار و ملال زدگي آن بکاهند. مجسمه هاي به نمايش گذاشته شده وجود يک انسان يا حيوان يا يک شيء را معرفي مي کنند. مجسمه هاي شهري با هدف گراميداشت ياد و خاطره يک شخصيت فرهنگي، هنري، اجتماعي يا واقعه تاريخي، نظير يک جنبش اجتماعي ساخته مي شدند که البته در طول زمان برخي از همين مجسمه ها خود به نهادي از تاريخ بشري مبدل مي شوند.

سمپوزيوم مجسمه سازي
معناي نخست سمپوزيوم به گردهمايي شادخوارانه حکيمان و فيلسوفان و گفت وگو هايي در آن بين اشاره دارد. اما رفته رفته به جمعي از متخصصان که در يک دوره زماني مي کوشند تا تجارب خويش را به شکل عملي و رودررو به ديگران منتقل کنند تغيير ماهيت داد. کشورهاي همجوارمان نظير ترکيه، کويت، امارات متحده عربي و حتي بحرين تاکنون از سيزده تا سه دوره سمپوزيوم بين المللي مجسمه سازي را برگزار کرده اند و ما با ادعاي تاريخ چند هزار ساله تجربه يي از آن نداشتيم. اما ايده برگزاري سمپوزيوم بين المللي مجسمه سازي تهران را دکتر محمدحسين حليمي استاد هنر دانشگاه تهران به معاونت هنري سازمان ارائه کرد. در بهار سال گذشته با مجموعه اطلاعاتي که توسط ايشان در اختيار من قرار گرفت، پيش نويس متن فراخوان اين رويداد تهيه و پس از سه نوبت ويرايش )طي دو نشست با آقايان محمدمهدي عسگرپور معاون هنري سازمان، دکتر محمدحسين حليمي و سيدرضا ميرکريمي( در بيست و چهارم خردادماه سال گذشته، دبير خانه سمپوزيوم کار خود را رسماً آغاز کرد. براي پيشگيري از تکرار محدوديت هاي تئوريک اعمال شده در خصوص مجسمه سازي به ديدار آيت الله جناتي مي رويم. او که در اجتهاد معاصر همچون مرحوم آيت الله معرفت و نيز حسينعلي منتظري نوانديشانه به مسائل روز نگاه مي کند، مي کوشد با تکيه بر سنت دويست ساله اجتهاد فقه جواهري منافذي را براي حيات معاصر توام با تقيد به شريعت باز کند. آيت الله مي گفت که دليل ممنوعيت مجسمه سازي در اسلام به سنت اعراب در ساخت بت ها و نصب آنها در هياکل و پرستش آنها بازمي گردد. ايشان اضافه مي کرد که اينک اين علت تحريم رفع شده است و اکنون مجسمه سازي خود بياني از تجارب آدميان است. براي کسب تجربه و درک درستي از مجسمه سازي و سمپوزيوم مجسمه سازي به هزينه خودم به فلورانس رفتم. شهري که در تاريخ هنر مدرن جهان نقش کليدي و موثر داشت. مجسمه هايي در ابعاد دو تا سه برابر قامت انسان همه جاي شهر را پر کرده بود. بد نيست از دوست و مترجمم در ايتاليا پائولا گراتسي که در معرفي نقاط هنري و ديدني شهر و نيز گفت وگو با چند هنرمند مجسمه ساز و ترجمه کلام آنها کمک شاياني به من کرد، ياد کنم. در بازگشت از فلورانس بر آن شدم تا تغييراتي متعارف را در مقررات سمپوزيوم که بيست روز پيش تر در سايت اينترنتي اختصاصي سمپوزيوم تهران اعلان شده بود، ايجاد کنم. نشستي را با آقايان دکتر حليمي و طاهر شيخ الحکماء در دفترم برنامه ريزي کردم. ثمره آن هم انديشي تعديل بخشي از جوايز و توسعه جايزه ها به تعداد بيشتري از شرکت کنندگان سمپوزيوم بود. از اين تاريخ کوشيديم تا با جمع آوري اطلاعات به دست آمده از نتايج سفر، کاتالوگ هايي که به طور پراکنده در اختيار هنرمندان ايراني شرکت کننده در سمپوزيوم هاي مجسمه سازي خارج از کشور بود و همچنين ثمره شبکه جهاني وب، اطلاعات و نشاني هنرمندان اين عرصه را رصد کرده بانک اطلاعاتي مناسبي براي دعوت آنها به شرکت در سمپوزيوم تهران فراهم آوريم.

دستاوردهای سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران
در دو هفته اخير شاهد نصب شش مجسمه ديگر از مجموعه مجسمه هاي توليد شده در نخستين سمپوزيوم مجسمه سازي تهران در بوستان ها و معابر کلانشهر وسعت يافته و بي نشان و بي نماد تهران بوديم تا شايد اندکي به سيماي شهرمان لطافت و زيبايي بخشيده شود. در شرايطي که توليد و سفارش تعدادي مجسمه شهري بيش از هزينه برگزاري سمپوزيوم هزينه در بر دارد چه درست و نيکوست تا با استمرار برگزاري اين گردهمايي علاوه بر صرفه جويي اقتصادي کوششي براي فراهم ساختن کسب تجربه و انتقال مفاهيم و آموختن از ديگران نيز براي مردم و هنرمندان سرزمين مان فراهم شود. تکرار اين گردهمايي به پيدايش مجموعه ارزشمندي از آثار متنوع هنري از مليت هاي متفاوت منجر خواهد شد که اين گنجينه را براي مطالعه و روزآمد ساختن دانش مجسمه سازي هنرمندان و هنرپژوهان ايراني غني خواهد ساخت. بر اين نکته گراني هزينه سفر به دوردست براي مشاهده، مطالعه و کسب تجربه را نيز بيفزاييم تا ارزش اقتصادي و آموزشي اين رويداد بيش از پيش مشخص شود. از سوي ديگر برگزاري اين سمپوزيوم در شرايطي که ايران زير فشار رسانه هاي غربي به کشوري ضد فرهنگ و خشونت طلب معرفي شده است نقشي تازه و در حد و اندازه پيشينه متمدن آن بخشيد، چرا که شرکت دويست و هشت نفر از (نخبگان هنري) پنجاه و هشت کشور خارجي در شرايطي که حاکمان کاخ سفيد به شدت بر طبل ضرورت حمله به ايران مي کوبيدند خط بطلاني بر برنامه آماده سازي افکار عمومي غرب براي حمله به ايران به حساب مي آمد. يک هزار و پانصد ساعت فعاليت براي آماده سازي کارگاه، به همراه يک هزار و ششصد ساعت فعاليت براي رصد و دعوت از هنرمندان و همچنين اطلاع رساني توسط دبيرخانه سمپوزيوم حداقل کارآفريني صورت بندي شده به عنوان فعاليت هاي اقتصادي پيش از برگزاري بوده است. براين اعداد و ارقام بيفزاييم دوازده هزار ساعت کار انجام شده در دوران بيست و يک روزه برگزاري سمپوزيوم را که با حضور هفتاد نفر(شامل هنرمندان، دستياران و عوامل اجرايي) به انجام رسيد با سرجمع هزينه 9 ميليارد ريال. مستندسازي اين رويداد به سه گونه ادبيات، عکس و همچنين ساخت فيلم به انجام رسيد تا براي انتقال تجارب و نيز ارزيابي و معرفي سطح برگزاري اين رويداد باقي مانده در دسترس باشد. همچنين تعداد هشت هزار نفر از مردم در دوران برگزاري از کارگاه بازديد کرده و قريب به هشتصد دانشجو در روزهاي اختصاصي به کارگاه آمدند و از نزديک شاهد ساخت مجسمه ها توسط هنرمندان بودند. آنچه امروزه ما آدميان بيش از پيش به آن نيازمنديم ، آشنايي، درک متقابل ايده هاي متنوع و احترام به يکديگر است که به نظر مي رسد بهترين و ساده ترين شيوه آن برگزاري اين گونه گردهمايي هاي هنري و فرهنگي است: رويدادهايي که ساده تر و بهتر از هرگونه ديپلماسي پرهزينه بين المللي واقعيت هاي آدميان و نيازمندي هاي آنان را در جهان پيچيده و به شدت کوچک شده و در هم تنيده شده امروزين آشکار مي سازد.