کیت سونیر

کیت سونیر

در دهه 60 هنگامی که «کیت سونیر» 1 وارد نیویورک شد، با دریافت چندین جایزه معتبر بین‌المللی و نیز نمایشگاهی که در گالری «لئوکاستی» 2 برپا کرد شهرت یافت. سونیر از اعضای اصلی نسلی از هنرمندان نظیر «ایوا هسته» 3، «باری لوا» 4، «بروس نومن» 5، «ریچارد سرا» 6 و «ریچارد تاتل» 7 بود که به استفاده از ابزار نئون روی آوردند.
سونیر متولد سال 1941، در «ماموی» 8 ایالت «لوییزیانا» 9 است، در ابتدا با موادی همچون نمد، پشم شیشه، ورق آلومینیوم و سیم مسی، سرب، روغن، نئون و شیشه کار می‌کرد. او اولین هنرمندی بود که در اوایل دهه‌ی هفتاد نمایش ویدیوئی را در اتریش به کار گرفت و با پخش دو جانبه (بهار به پهلوی) تصاویر ویدیویی توسط ماهواره در سال 1975 به اوج رسید.
دو اجرای اخیر او، یکی «کیت سونیر: مبدل» در باشگاه هنر شیکاگو و دیگری «کیت سونیر: پیکرتراشی، نقاشی، اثر رسانه‌ای» در گالری ژوزف10 در مدرسه هنر هانفورد ایالت کنتیکوت11، نشان می‌دهد که سونیر با به کار بردن ژانرهای مختلف به دنبال زبان ساختاری خاصی برای به کارگیری نئون است که تا معنایی القاگر معنادار شده باشد و چراغانی درخشان و پرشور راهروی زمینی به طول یک کیلومتر بین پایانه‌های فرودگاه باشد. علاقه‌ی شدید او به خود مفهوم تبادل ـ الکتریکی ـ ادراکی و جهانی ـ مجموعه‌ای از آثار را در مدتی بیش از چهل سال به‌وجود آورد که در قاره‌ها و ژانرها، زمان و فضا، زبان و نظام‌های نشانه‌گذاری معنا در حرکت است.