ریچارد لانگ

ریچارد لانگ، متولد 1945

لانگ در بریستول (1965 ـ 1962) و در مدرسه هنر سنت مارتین لندن (1968 ـ 1966) تحصیل کرد. اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری کنراد فیشر، دوسلدورف (1968) و یک سال پس از آن در موزه هوس‌لنگ (Haus Lange) برگزار نمود. کرفلد اولین موزه‌ای بود که نمایشگاه انفرادی او در آن برپا شد. در سال 1976 یک نمایشگاه انفرادی در سی و هفتمین بینال ونیز برپا کرد و در سال 1994 به شرکت در بیست و دومین بینال سائوپائولو دعوت شد. او نمایشگاه‌های موزه‌ای معتبری در سراسر دنیا ترتیب داد: موزه گوگنهایم نیویورک (1986)، گالری تیت لندن (1990)، گالری هیوارد لندن (1991)، مجموعه نوث وستفالن دوسلدورف (1994)، موزه هنر ستاگایا (Setagaya) توکیو (1996)، موزه گوگنهایم در بیلبائو (2000) و تیت سنت ایوز (2002). لانگ موفق به دریافت جایزه هنری آخن، مجموعه جدید گالری لودویگ در سال 1998، جایزه ترنر در گالری تیت لندن به سال 1989 شد و در سال 1990 توسط دولت فرانسه به او لقب «شهسوار عرصه هنر و ادب» داده شد. لانگ همچنان در بریستول به زندگی و فعالیت هنری خود ادامه می‌دهد.

برای حدود چهار دهه، طبیعت موضوع آثار لانگ بوده است. او گفته است که سازگاری او بیشتر با «هنر بی‌پیرایه»، به واسطه «سادگی، کوچکی مواد و روش کار»، و هنر مفهومی به واسطه «اهمیت ایده و مفهوم» در این‌گونه هنری بوده است. تقریباً از اوایل شروع کارش، کار در فضای باز را برگزید و از موادی طبیعی چون علف و آب استفاده کرد. یکی از اولین کارهای او (1964) متشکل از یک گوله برف بود که هنگام قل خوردن ردی از خود به جای می‌گذارد. این شیوه نیز متقابلاً به شکل ایده خلق یک مجسمه تنها از طریق قدم زدن شکل گرفت. اولین اثر از این‌گونه آثار او با نام «ردپا، انگلستان» (1967)، خطی مستقیم در یک چمن‌زار بود که در قالب یک عکس با یک متن به ثبت رسیده است. این‌گونه آثار ردپای او سرانجام و در انتها به یک اثر تجسمی، دربرگیرنده بستری برای گذشت زمان و مکان تبدیل می‌شود، قدمهای او در عکس‌ها، نقشه‌ها، و یا نوشته‌هایی به ثبت رسیده‌اند. او برای نشان دادن هر یک از این احساسات متفاوت، شیوه‌های متفاوتی را اتخاذ می‌کرد.
علاوه بر آن، او چه در خود طبیعت و چه در گالری‌ها به نمایش آنچه بر سر راهش یافته است، مبادرت می‌ورزید.
وی خاطرنشان می‌کند: «من شیفته توان احساسی تصاویر ساده هستم». آنچه را که او می‌جوید، در اشکالی مانند دایره و خطوط، کنار هم گذاشته شده‌اند؛ اشکالی که «جاودانه، جهانی، قابل درک و قابل ساخت‌اند». ویژگی مهم او آن است که او چندان سکون طبیعت را آشفته نمی‌سازد. او با آثار تجسمی ساخته شده در مکان‌های باز که با قدم‌ها یا چیدن سنگ‌ها و چوب‌ها ساخته شده‌اند، حداقل حضور خود را به جای گذاشته سات، و با استفاده مقرون به صرفه وسایل، آثاری خلق کرده که از مرزهای بین‌المللی نیز فراتر رفته و با زبانی جهانی سخن می‌گوید.
برای مطالعه بیش‌تر:
1. آر. اچ. فوش: ریچارد لانگ، موزه سالومون گوگنهایم، نیویورک وتیمز و کمپانی هادسون، لندن، 1986
2. آن سیمور، مصاحبه‌ای با ریچارد کورک: ریچارد لانگ، قدم‌های دورانی، مرکز ساوت بنک، لندن، 1991
3. آن سیمور، پاول مورهاوس، دنیس هوکر: ریچارد لانگ ـ قدم‌های دورانی، کمپانی تیمز و هادسون، لندن، 2002