کته کلویتس

کته کلویتس

کته آیدا اشمیت، یا کته کلویتس در سال 1867 و در آلمان به دنیا آمد. در سال 1881 – 1882 پدرش او را نزد رودلف مائر، یکی از گراورسازان ماهر آن زمان فرستاد تا آموزش طراحی ببیند. او برای اولین بار در سوئیس با مبانی سوسیالیسم آشنا شد و بخش زیادی از آثارش در این زمینه آفریده شده است. از آن جایی که همسر او پزشک بود ، وی با مشکلات کارگران تهی دست و فقیران از نزدیک آشنا شد و آن ها را دستمایه بسیاری از آثار خود قرار داد. در سال 1898 مجموعه طرح های (( شورش بافندگان)) را که از سال 1893 بر اساس نمایشنامه هاپتمان آغاز کرده بود در نمایشگاه بزرگ برلین به تماشا می گذارد. آدلف منتسل ، یکی از داوران این نمایشگاه پیشنهاد می کند که مدال طلای این نمایشگاه به کته کلویتس اعطا شود، اما به علت زمینه سازی ها و دخالت وزیر فرهنگ، ویلهم دوم با این کار مخالفت می شود. در سال 1914 پسرش پیتر را در جنگ از دست می دهد و در نهایت سراسر زندگی خود را به نکوهش جنگ ، توجه به قشر آسیب دیده اجتماع و ساختن یادبود فرزندش می پردازد. سال 1937 نازی ها آثار او را در نمایشگاه هنر فاسد به نمایش گذاشتند و نوه اش پیتر را نیز در جنگ از دست داد. سرانجام کته کلویتس در سال 1945 و در هفتاد و هفت سالگی دیده بر جهان فرو بست.