جنی هولزر

جنی هولزر Jenny Holzer

پیام‌های گذرا:
رسانه‌ای که جنی هولزر برای بیان پیام‌هایش، اعلامیه‌هایش، نظرات و تضادهای موجود در جامعه، مسایل ممنوعه، مسایل جنسی، خشونت، جنگ و مرگ انتخاب کرده، زبان است.
هولزر در دوران تحصیل خود نقاشی‌های آبستره می‌کشید اما از آن‌جا که هدف اصلی و علاقه او ارائه موضوع در بین جامعه و انتقال بی‌واسطه پیام‌هایش به مردم بود، شروع به نوشتن بر روی تابلوهای آبستره نمود.
پس از اقامت در نیویورک در سال 1977 تمرکز خود را بر روی رسانه انتخابی‌اش «زبان» قرار می‌داد. در همان سال در اولین مجموعه آثار خود «Truisms»، به چاپ کردن نوشته‌هایی با حروف بزرگ در یک سطر بر روی تی‌شرت همچنین توزیع کردن آگهی‌هایی به طور ناشناس در اماکن عومی و فضاهای شهری پرداخت.
او پیام‌هایش را که شامل چهل تا شصت جمله‌ای که به صورت الفبایی مرتب شده بودند، مخفیانه بر روی باجه‌های تلفن، پارکومترها و یا دیوارها می‌چسباند. خواندن این پیام‌ها که نظراتی خاص، استثنایی و حتی عجیب را در قالب جملاتی تکرار‌شونده درباره‌ی روابط اجتماعی، سیاسی، زندگی روزمره، خشونت و جنسیت بودند، خواننده را مجبور به تفکر و حتی اعتراض می‌کرد. هولزر به عنوان «هنرمند» توجه نمی‌کند، چیزی که برای او مهم است. عمل و مبارزه در بیان حرکت، آشفتگی، اضطراب و شورشی ویران‌گر و مخرب می‌باشد.
در بین سال‌های 1972 و 1982 هولزر مجموعه‌ی جدیدی از آگهی‌ها و اعلامیه‌ها را به اجرا درمی‌آورد. برخلاف مجموعه‌ی Truisms متن‌های مجموعه‌ی Essays دیگر اعلامیه‌ها و جملاتی که پشت سر هم آورده شوند، نبودند. بلکه سخنان حکیمانه، گاهی هجوآمیز، خلاصه و منظم بودند که شامل جملاتی چند الهام‌گرفته از نوشته‌های هیتلر، لنین، مائو، تروتسکی و دیگر سیاستمداران و یا فیلسوفان می‌شدند.

در 1980، هولزر شروع به اجرا کردن یک‌سری صفحات فلزی که بر روی آن‌ها با حروف بزرگ حکاکی شده بود، کرد و آن‌ها را در کنار تابلوهای دفاتر پزشکی، اداری و یا گالری‌های هنر نصب کرد. مجموعه‌ی Living وی بیشتر به نشان دادن پیام‌های روزمره، دستورات و یا اندرزهایی برآمده از یک «من» و خطاب به یک «تو» خیالی می‌پرداخت.
هولزر از طرفی با مطالب و مندرجات بامعنا در صفحات خود، و همچنین وجود یک شخصیت خاص در پس پیام‌هایش موفق به جلب توجه عابران به پیام‌هایش گشت.
او برای انتقال دادن پیام‌ها و شعارهای انتقادی‌اش به دیگران به جای استفاده از فضای گالری از روش‌های تبلیغاتی مرسوم در مکان‌های عمومی استفاده می‌کرد. و برای رسیدن به این منظور حتی از موقعیت حرفه‌ای به عنوان یک هنرمند صرف‌نظر می‌نمود.
در سال 1982 در Times-Square نیویورک نوشته‌هایش را بر روی یک تابلوی اعلانات الکترونیکی که آگهی‌ها در آن تغییر می‌کرد (مانند مجموعه (Truisms نشان داد که جمله معروف آن:
«مرا حفظ کن از آن‌چه که می‌خواهم Protect me dfrom what I want» سبب شهرت بسیار این هنرمند گردید.
پس از آن هولزر از یک‌سری جملات متوالی برای دنبال کردن نظرات، تضادها و همچنین بیان فضای مخرب و ویرانگر موجود استفاده کرد، به همین خاطر وی آگهی‌هایش را در مکان‌هایی متفاوت و گوناگون مانند استادیوم‌های فوتبال، بانک، مرکز بورس، و در میان انبوه تابلوهای تبلیغاتی لاس وگاس نصب کرد.
در مجموعه فوق‌الذکر هولزر برای رسیدن به هدفش «نشان دادن مخالفت خود همراه با نگاهی متفاوت و نو» درصدد نزدیک شدن هر چه بیشتر به تبلیغات متداول برآمد.
پیام‌های ماندگار:
در بین سال‌های 1983 و 1985، هولزر مجموعه‌ی Surviral را با زبانی تهاجمی‌تر و مضمونی پیچیده‌تر نسبت به کارهای پیشین‌اش بر روی صفحات نمایشگر و یا الکترونیکی تابلوهای اعلانات و محفظه نورانی ارائه داد. مجموعه‌ای که جملاتش با توجه به مسایل انسان‌دوستانه و سؤالات صریح و بی‌پرده باعث تفکر می‌شود. مانند برو به جایی که مردم می‌خوابند و ببین که آیا در امانند؟» «Go where people sleep «and see if they're safe?آثار شبه تبلیغاتی هولزر منجر به روش بیانی شد که می‌توانست در گالری‌ها و موزه‌ها نیز ارائه گردد که البته تأثیرش در مقایسه با فضاهای شهری و اجتماعی به طرز چشمگیری کم‌تر بود. هولزر در سال 1986 آثار جدید را خلق کرد که ماهیتی متفاوت با نوشته‌های نورانی در حال حرکتش داشتند. پروژه نیمکت‌های سنگی به نام Under the rock که نوشته‌ها بر روی آن‌ها حک شده بودند و تماشاگران می‌توانستند بر روی آن‌ها بنشینند. این آثار که در باغ مجسمه‌ها نصب شده بودند بازدیدکنندگان را به استراحت و تفکر دعوت می‌کرد.
یک سال بعد تابوت‌های حکاکی شده بر روی سنگ خارا را به اجرا درآورد. در سال 1987 او برای اولین‌بار از تابلوهای نورانی به گونه‌ای استفاده کرد که در آن‌ها حروف جداگانه از بالا به پایین و آیا از پایین به بالا به نمایش درمی‌آمدند.
وی که تنها نماینده‌ی آمریکا در بی‌ینال ونیز در سال 1990 بود با اثر «مادر جوان» که درباره روابط مادر و فرزند بود شهرت بسیاری به دست آورد و همچنین جایزه بهترین نمایشگاه ملی را به دست آورد.
در سال 1993 جنی هولزر که به طور کلی برای حقوق بشر و به ویژه حقوق زنان فعالیت می‌کرد، تلاش کرد توجه مردم را به جنایات و قتل‌های وحشیانه بی‌شماری که در بوسنی انجام می‌گرفت جلب کند. همان سال وقتی که جنگ در بوسنی به اوج خود رسیده بود. هولزر در صفحه اطلاعات مجله Zeytung Suddeutsche جمله‌ی «آ‌ن‌جا که زنان می‌میرند من کاملاً هوشیارم» را که با خون نوشته بود چاپ کرد. با این اقدام و همچنین با عکس‌های Lust mord (4ـ1993 جنگ‌های وحشیانه) که بر روی آن‌ها جملاتی درباره جان زنان می‌نوشت، جار و جنجالی اجتماعی را دامن زد.
در سال 1996 متونی را با لیزر بر روی بناهایی تاریخی افکند. در همان سال برای بی‌ینال فلورانس پروژه Arno را به اجرا درآورد: پروژه‌ای که در آن متن‌ها در شب توسط نورافکن در مقابل اسکله بر روی خانه‌های ساحلی افکنده می‌شدند و بازتاب آن‌ها در آب رودخانه مشاهده می‌شد.
هولزر فعالیت خود را به طور مداوم توسط تکنولوژی جدید به روز می‌کند. او تا به حال بیانیه‌هایی برای تابلوهای الکترونیی و کامپیوتر، همچنین برنامه‌های تبلیغاتی برای شبکه MTV به اجرا درآورده است.
مهم نیست وسیله برقراری ارتباط او چه باشد، پیام‌هایش هر بار انسان را تحت‌تأثیر احساسات قرار داده و وادار به تفکر می‌کند.
منبع:
دوهفته‌نامه هنرهای تجسمی تندیس شماره پنجاه و شش، صص 4 و 5