هنری مور

هنری مور، 1986 ـ 1898

مور در کسلفورد، یورکشایر به دنیا آمد. به دنبال مرخصی از خدمت سربازی در سال 1919، یک بورس نظامی مطالعاتی در مدرسه هنر لیدز دریافت کرد. این مکانی بود که او اولین دانشجو در دپارتمان تازه تأسیس مجسمه‌سازی محسوب می‌شد.
در سال 1921، به او یک بورس شرکت در کالج هنری سلطنتی لندن اعطا شد و سه سال بعد سمت مدرس مجسمه‌سازی را پیدا کرد. او به مدرسه هنر چلسی در لندن (1932) برای دریافت پست اولین مدیر دپارتمان جدید مجسمه‌سازی رفت و در آنجا تا سال 1939 ماندگار شد. در این زمان تدریس را کنار گذاشت و خود را کاملاً وقف ساختن مجسمه کرد. در سال 1940 او شروع به طراحی پناهگاه در متروی لندن کرد و یک سال پس از آن هنرمند رسمی جنگ نام گرفت. اولین نمایشگاه انفرادی او در سال 1928 در گالری وارن اولین نمایشگاه انفرادی او در سال 1928 در گالری وارن (Warren) لندن برگزار شد و در نمایشگاه بین‌المللی سورئالیست‌ها شرکت جست. اولین نمایش انفرادی خارج از کشور او در سال 1943 در گالری بوخولتز نیویورک برگزار شد، و پس از آن یک نمایشگاه مرور آثار او در موزه هنر مدرن نیویورک در سال 1964 برپا شد. این نمایشگاه به شیکاگو و سانفرانسیسکو برده شد. به دنبال اهدا جایزه بین‌المللی مجسمه‌سازی به نمایشگاه او در غرفه انگلستان برای بست و چهارمین بینال ونیز در سال 1948، شهرت بین‌المللی او تثبیت شد و او پیوسته از سراسر دنیا جوایز، لوح‌های افتخار و القابی را در طول حیاتش دریافت کرد. او در سال 1955 به لقب مخصوص (Companion of Honour) انگلستان مفتخر گردید و نشان لیاقت را در سال 1963 دریافت کرد. دومین نمایشگاه مرور آثار او در سال 1951 در گالری تیت لندن در زمان برگزاری جشنواره انگلستان و دیگری در همانجا به سال 1968 به مناسبت هفتادمین سال تولدش برگزار شد. در زمان حیاتش نمایشگاه‌هایی از آثارش در فلورانس (1972)، مادرید (1981) و نیویورک (1983) برپا شد. یک نمایشگاه بزرگ از آثار او به هنگ‌کنگ و ژاپن در سال 1986 یعنی سال وفاتش (هشتاد و هشت سالگی) برده شد.

آثار تجسمی اولیه مور برگرفته از تمایلات وی به هنر غربی و در حکاکی مستقیم بر روی چوب و سنگ است. او پیش‌تر تحت‌تأثیر پیکره انسان بود، اما نگرش او به فرم‌های طبیعی و چشم‌اندازها کاملاً مشهود بوده و پیوسته در دوره کاری او ماندگار مانده است. آثار او در طول دهه 1930 میلادی تحت‌تأثیر گرایش به انتزاع و همچنین تمایلش به سوررئالیسم قرار داشت و مفاهیم و نظرات خاص او در مجسمه‌سازی که در این دوره شکوفا شده بود، در دهه‌های دیگر نیز مجدداً تکرار شدند. «ترکیب‌بندی» (1934)، یکی از مجسمه‌های اولیه اوست که با اجزای مستقل در اصل در بتون ریخته شده و از گروهی از شکل‌های انتزاعی استخوانی شکل تشکیل شده است. این اثر پیکره‌ای لمیده را در حالتی که به دو تکه تقسیم شده به تصویر می‌کشد، و این جدایی اجزای پیکره، درون‌مایه اصلی آثار او در طول 25 سال بعد از آن بوده و همواره مورد استفاده واقع گردیده است. مجموعه چهارتایی پیکره‌های انتزاعی در «پیش طرح برای صفحه زندگی ـ زمان» (1952)، که در ابعاد واقعی در دیواره سنگی به سفارش دفتر مرکزی مؤسسه بین‌المللی زندگی ـ زمان لندن تهیه شده بود، مرتبط با همان طراحی‌ها و پیکره‌های حکاکی شده اواسط دهه 1930 میلادی است. «پیش طرح بی‌ضی نوکدار» (69ـ1698) با نوک‌های تیز برگشته به داخل، هم یکی از چندین اثر تجسمی مور است که در اواخر دهه 1930 میلادی ساخته شده است. مور هیچ‌گاه از یک منبع اصلی یا ایده مشخص پیروی نمی‌کرد بلکه آثار به اتمام رسیده او در ارتباطات و آراء غنی می‌شوند.
«پیش طرح برای قطعه قفل شونده» (1962)، یکی از چند مجسمه او بود که در آن دو یا سه قطعه مجزا به یکدیگر متصل شده‌اند. این اثر بیانگر مفاصل استخوان است، اما در واقع گمان آن می‌رود که منشأ اصلی اثر با پیدایش دو سطح ظاهراً متصل یا قفل‌شونده در یکدیگر به وجود آمده است. مور در سال‌های پس از جنگ به تدریج که در مجامع مهم‌تری شرکت می‌جست، به کار حکاکی ادامه داد، اما این بار بیشتر به قالب‌ریزی و ریخته‌گری در برنز روی آورد و در سال 1948 شروع به ساخت اولین مجسمه برنزی خود در ابعاد واقعی کرد. این موضوع به این معناست که او نه‌تنها قادر به خلق کپی‌های بیشتری از یک اثر تجسمی بود، بلکه همانطور که در آثار یادبودی او در فضای باز با عناوین «پیکره لمیده: پای کمانی» (70 ـ 1969) و «پیکره لمیده سه تکه: پوشانده شده» (1975) مشهود است، این امر به او توانایی درک بهتری از مقیاس اثر و انگیزش بیشتر در خلق آثارش می‌داد.
برای مطالعه بیش‌تر:
1. دیوید سیلوستر: هنری مور، هنرهای شورای انگلستان، لندن، 1968 2. دیوید میچینسون (تدوین کننده): بزرگداشت مور، انتشارات لاند هامفریس، لندن، 1998
2. دوروثی کوسینسکی (تدوین کننده): هنری مور، مجسم کننده سده 20، موزه هنری دالاس/ انتشارات دانشگاه بیل، نیوهیون و لندن، 2001