فرانك استلا

فرانك استلا

فرانك استلا در حدود پنجاه سال است كه از حامیان انتزاع به شمار می‌رود. او دو نمایشگاه شخصی در Moma و در اوایل كار خود، بین سال‌های 1970 و 1987، برگزار كرد. همچنین به تازگی نمایشگاه‌هایی را برگزار كرده است. (دو نمایشگاه در Metropolitan Museum of Art، نگارخانه Paul Kasmin در نیویورك، Galerie Ficher Rohr در بازل، Haas & Fuchs Galerie در برلین و Galerie Terminus در مونیخ). با در نظر گرفتن این نمایشگاه‌ها و آثارش چنین به نظر می‌رسد كه مهارت‌های هنری استلا هموره بی‌حد و مرز بوده است. اوج شكوفایی آثار استلا در اواخر دهه 60 با مجموعه سیاه خود بود. آنچه را با چشمان خود می‌بینید، همان چیزی است كه درك می‌كنید، شعار او در دوران سیاهش بود. زمزمه‌هایی در بین مردم وجود داشت كه گویی او دوباره به اكسپرسیونیسم انتزاعی رو آورده است. استلا به جای بهره بردن از بالا رفتن ارزش آثارش، به سمت آثار رنگی و بوم‌های مُشَكّل رو آورد كه نوعی نوآوری واقعی در آن زمان بود. بعد از آن به سمت برجسته‌نمایی، كولاژ و هنر چند رسانه‌ای رو آورد و سرانجام دوباره به نقطه اول بازگشت و بقیه آثار را معماری می‌داند. او معتقد است كه همه اینها فقط استنباط است و همگی مجسمه‌سازی به شمار می‌روند. بدون توجه به عناوین این آثار، استلا، به طرق مختلف، طراحی، نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری را در تركیب‌بندی‌های خود جا داده است. او پژوهشی را در دست اقدام دارد كه در آن تخصص دارد. این پژوهش در رابطه با اصول و ابزار انتزاع است: سیاه، سفید و همه تركیبات رنگی، اشكال هندسی، فضاهای داخلی و خارجی و موادی شامل بوم‌های مُشَكّل و قابل انبساط، استیل، آلومینیوم، فیبر كربن و سایر اختراعات جدید. او همزمان با كمك گرفتن از تاریخچه هنر، معماری و موسیقی، طرح‌های منحصر به فردی را شكل می‌دهد كه نمی‌توان آنها را به راحتی دسته‌بندی كرد.