ادواردو چیلیدا

ادواردو چیلیدا Eduardo chillida

ادواردو چیلیدا در روز دهم ژانویه 1934 در شهر سن سباستین اسپانیا به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات ابتدایی، به تحصیل در رشته معماری پرداخت؛ اما این هنر چندان به مذاقش خوش نیامد و عاقبت در سال 1947 معماری را رها کرد و سال بعد به پاریس مهاجرت کرد تا زندگی‌اش را وقف هنر مجسمه‌سازی کند. در سال‌های اول اقامتش در فرانسه، کارش را با خلق آثار سفالی شروع کرد؛ اما خیلی زود فهمید که گل رس وسیله‌ی مناسبی برای کار وی نیست و نمی‌تواند این راه را ادامه دهد. به همین خاطر غمگین و افسرده فرانسه را ترک کرد و به باسک بازگشت. در آن‌جا به تفکر درباره کارهای پیشین خود پرداخت. این تقریباً همه‌ی کار روزانه‌اش بود، تا حدی که او را از هر کاری باز می‌داشت. بنا به گفته چیلیدا در مصاحبه‌اش با نشریه Sculpture، یک روز ناگهان از خود پرسید «چرا؟»؛ این، لحظه‌ای تاریخی و بزرگ در زندگی یکی از بزرگ‌ترین مجسمه‌سازان معاصر بود و او پس از آن تصمیم گرفت که هیچ‌گاه دوباره به پشت سرش نگاه نکند و این تصمیم تا آخرین روزهای حیاتش لغو نشد. پس از آن چیلیدا شروع به کار با آهن کرد که عنصری فراوان و طبیعی در منطقه باسک بود. با استفاده از همین عنصر طبیعی بود که هنرمند اسپانیایی به پی‌ریزی سبک منحصر به فرد خودش پرداخت و به گفته خود، سؤال‌های بسیاری که در اکثر مواقع به ظاهر، یافتن جوابی برای آن‌ها غیرممکن به نظر می‌آمد، انگیزه و نیروی پیش‌برنده‌ای در طول زندگی‌اش بود. سؤالات بی‌‌شمار و مسائلی که نمی‌دانست پایه اصلی آثار و زندگی‌اش را تشکیل می‌دادند و او آن را به صراحت در گفت وگوهایش با مطبوعات اعلام کرده است.

یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های مهم آثار هنری چیلیدا، «افق» است و این عامل همیشه در آثار وی حضور داشته و برای مجسمه‌ساز اهل اسپانیا بسیار اهمیت داشته است. او به قدری به افق علاقه داشت که یک بار همراه همسرش «پیلی» (پیلار بلزونس)، تمامی سواحل اقیانوس اطلس را پیمود و از بریتانی تا کامپوستلا را پیمود تا به مفهومی تازه از افق دست یابد؛ وی در طول این سفر متوجه شد که همواره در سواحل، نیروهای نظامی حضور دارند و از همین‌جا اهمیت ساحل و افق آن برای چیلیدا بیشتر اهمیت یافت؛ چون از نظر وی ساحل جایی است که از آن جا می‌توان به جایی دست یافت و به همین خاطر باید همواره مورد مراقبت و پایداری باشند. او تحت‌تأثیر همین نظرات خود، مجسمه «تندیس افق» را در ساحل گینون خلق کرد.
زندگی چیلیدا، سرتاسر افتخار و احترام است و آثاری که وی در طول عمر خلق کرد همواره وی را در صدر هنر مجسمه‌سازی نگه داشت. شاید بتوان به جرأت ادعا کرد که چیلیدا در زندگی‌اش به تمامی افتخارهای ممکن دست یافت و تمامی جوایز ممکن را کسب کرد. فهرست افتخارات چیلیدا بسیار بلند است؛ از جایزه دوسالانه ونیز گرفته تا جایزه معتبر کاندینسکی، جایزه ویلهلم لمبروک، جایزه شاهزاده اتریش، نشان قیصر آلمان و جایزه امپراطوری ژاپن در میان افتخارهای چیلیدا قابل مشاهده است.
جوایز بسیاری که چیلیدا در طول فعالیت حرفه‌ایش دریافت کرد، به خوبی، نقش پیشرو و تأثیرگذارش را در عرصه هنر مجسمه‌سازی بین‌المللی مورد تأیید قرار می‌دهد. بنیادها و انستیتوهای فرهنگی بسیاری، با اهدای جوایز خود، به تجلیل از جایگاه والای مجسمه‌ساز باسکی پرداختند.
دوسالانه ونیز در سال 1958، جایزه اصلی بین‌المللی خود در رشته مجسمه‌سازی را به وی اهدا کرد و در سال 1990 نیز، گالری هنرهای مدرن، خود را به برپایی نمایشگاهی تحت عنوان «تقدیر از ادواردو چیلیدا» اختصاص داد که در این نمایشگاه، آثار ساخته شده از آهن وی در معرض دید علاقه‌مندان این هنر قرار گرفت. آثار چیلیدا در بیش از بیست موزه سرتاسر دنیا وجود دارد و نمایشگاه‌های مرور بر آثارش در شهرهای مهم و مشهوری همانند برلین، مادرید، هوستون، کاراکاس، لندن و پالرمو برپا شد.
آثار چیلیدا در نقاط مختلفی نصب شده‌اند؛ در برابر دریا، همانند مجسمه نصب شده در ساحل سن‌سباستین، در کوهستان، مانند مجسمه‌ای در ژاپن و در شهرهای مختلفی در قاره‌های اروپا و آمریکا همانند واشنگتن، پاریس، لوند، مانستر، مادرید، مایورکا، گورنیکا و برلین.
با این حال، ذکر این نکته ضروری است که ساخت آثار سفارش داده شده برای مکان‌های عمومی بخش عمده‌ای از عمر هنری چیلیدا را به خود اختصاص داد. در کل، 43 مجسمه از این هنرمند در شهرهای مهم دنیا نصب شده است. آلمان یکی از کشورهایی است که بیشترین تعداد از آثار این مرد اسپانیایی را در خود جای داده است. معروف‌ترین بنای یادبودی که از چیلیدا در آلمان به جای مانده و برای آلمانی‌های متعصب بسیار خاطره‌انگیز است، بنای افتخار نام دارد که چیلیدا آن را به مناسبت وحدت دو نیمه آلمان و تولد مجدد آلمان واحد در شهر برلین ساخت. عاقبت، پس از خلق آثاری فراوان و کسب افتخارهای بی‌‌شمار، در سال 2002 در همان شهر زادگاهش (سن سباستین) چشم از جهان فرو بست.