دیل چیهولی
دیل چیهولی
بهار داعی
«دیل چی هولی» سال 1941 در شهر «تاکوما» از ایالت واشنگتن آمریکا پا به عرصهی حیات گذاشت. وی هنگامی که در دانشگاه واشنگتن طراحی داخلی میخواند با هنر شیشهگری آشنا شد. در سال 1965 پس از فارغالتحصیل شدن از دانشگاه واشنگتن در اولین دورهی شیشهگری دانشگاه Visconsin جهت ادامه تحصیل شرکت کرد. سپس تحصیلات خود را در دانشگاه Rhed Island School of Desigh (RISD) ادامه داد و بعدها در همان جا آموزش هنر شیشهگری را تأسیس کرد و بیش از ده سال در این رشته تدریس نمود. در سال 1968 وی از طرف مؤسسهی Fullbrigh به خاطر کار در کارخانهی Venini در ونیز ایتالیا موفق به دریافت بورس شد.
در طول اقامت در ونیز وی به تیمی که روی شیشههای دمیده شده کار میکردند توجه خاصی نشان داد و این توجه معیاری شد بر کارهایی که تا به امروز انجام میدهد. در سال 1971 به عنوان یکی از مؤسسین مدرسه شیشهگری Piehuch را در واشنگتن تأسیس کرد. با تأسیس و رشد این مرکز صنایع شیشهگری به عنوان هنرهای زیبا ارتقا یافت.
اکنون کارهای دیل در بیش از 200 موزه در سطح جهان نگهداری میشود و تا به حال وی به دریافت جوایز متعددی نایل آمده که از آن جمله میتوان هفت دکترای افتخاری و دو عضویت سازمان میراث ملی هنرها را نام برد. در میان آثار زیبای وی سازههای بزرگ از جایگاه خاصی برخوردارند. در سال 1995 او به سمت و سوی پروژههای جهانی گام برداشت و در کنار کار در ونیز که کار اصلی او به شمار میآمد در کارخانههای شیشهگری کشورهای فنلاند، ایرلند و مکزیک مشغول به کار شد و نتیجه آن مجسمههایی است که بر روی کانالها و میادین آبی ونیز نصب شده است. در سال 1999 دیل بزرگترین اثر جاهطلبانه خویش را برافراشت و آن را در روشنایی شهر اورشلیم نصب کرد و تا به حال بیش از یک میلیون بازدید کننده آن را تماشا کردهاند. دو سال بعد موزههای آلبرت و ویکتوریا در لندن آثار وی را به نمایش گذاشت.
|