بری فلانگن

بری فلانگن، متولد 1941

فلانگن در پرستاتین، ویلز شمالی متولد شد. مدتی کوتاه بین سال‌های 1958 ـ 1957 در کالج هنری بیرمنگام و سپس در واحد مجسمه‌سازی کالج هنری سنت مارتین لندن شرکت جست و از سال 1964 به مدت دو سال در آنجا به تحصیل ادامه داد. پس از آن بین سال‌های 1971ـ1967 در سنت مارتین به تدریس مشغول شد.
فلانگن اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری روان (Rowan) لندن به سال 1966 و در سال 1969 اولین نمایش انفرادی خود را در موزه هاوس استر (Hous Esters) در شهر کرفیلد به اجرا درآورد. موزه استادلیک وان ابموزیم (Stedelijk Van Abbemuseum) در آیندهوون (1977) اولین نمایشگاه مرور آثار او را برپا کرد. این نمایشگاه پس از اندکی تغییر و اصلاح به آرنولفینی (Arnolifini)، بریستول و گالری سرپنتاین (Serpentine) لندن برده شد. او نماینده انگلستان در چهلمین بینال ونیز (1982) همراه با نمایشگاهی از آثار مجسمه‌اش بود (این آثار بین سال‌های 1981 ـ 1973 ساخته شده بودند). پس از آن نمایشگاه به موزه هاوس استر در کرفیلد و گالری هنری وایت چهل (Whitechapel) در لندن برده شد و متعاقباً در سال 1983 به منظور گشایش یک نمایشگاه مروز تمام آثار در موزه هرن مدرن در مرکز ژرژ پمپیدو، پاریس بسط داده شد. یک نمایشگاه مرور آثار بعدها توسط تشکیلات «La Caixia"، مادرید به مناسبت همکاری با شورای فرهنگی بریتانیا ترتیب داده شد. سپس این نمایش به موزه هنرهای زیبای نانت برده شد.
آثار فلانگن در بسیاری نمایشگاه‌های گروهی من جمله ICA در لندن شرکت جستند. بطور مثال از نمایش «هنگامی که افکار قالب می‌پذیرند: آثار، مفاهیم، جریانات، موقعیت‌ها، اطلاعات در ذهن تو می‌زیند» می‌توان نام برد که قبل از لندن، ابتدا در کونستهال (Kunsthalle) شهر برن به سال 1969 به نمایش درآمد.

«انقلاب خاموش: مجسمه‌های انگلستان» (1965) در موزه هنرهای معاصر شیکاگو و چند شهر دیگر (1987 ـ 1988). «متانت و وقار: تغییر موقعیت مجسمه بین سال‌های 1975 ـ 1965» در گالری هیوارد لندن (1992) به نمایش درآمدند. فلانگن در دوبلین زندگی و فعالیت می‌کند.
فلانگن در دهه 1960 میلادی با خلق آثار مجسمه تجربی ساخته شده از مواد ناچیزی همچون شن، کتان، و طناب به شهرت رسید. او دست به خلق آثار معاصر و همچنین فرم‌های بیومرفیک زد و در آن از اشکال پارچه‌ای پر شده از شن و دیگر مواد خشک استفاده کرد. این دسته از آثار او به خوبی مهارت و حس عمیقی را که همواره شاخص آثار او در طول دوره کاری‌اش بوده است منعکس می‌کنند. او در طی دهه 1970 میلادی بیشتر با مواد سنتی مانند سنگ، مرمر، و فولاد کار کرد، و در سال 1979 کار با برنز را آغاز نمود. فلانگن از اوائل دهه 1980 میلادی مجسمه‌هایی بزرگ از بدن حیوانات ساخت که در آنها از ماکت‌های کوچک پیکرتراشی استفاده می‌کرد و قالب اصلی، یعنی خاک دست‌ساز، پوشیده با کلاف‌های اولیه، کش، و ظروف فشرداه به وضوح در آنها دیده می‌شود. مجسمه «خرگوش صحرایی» دارای این خصوصیت است. حتی همگام ساخت در مقیاس بزرگ مجسمه، خودانگیختگی و مفهوم چاپکی، و بازیگوشی خرگوش صحرایی را القا می‌ند. خرگوش‌های صحرایی، علاوه بر جست و خیز، خصایصی بشرگونه، اما آشنا با همه اساطیر و ادبیات، می‌پذیرند و در حال رقصیدن، نواختن آلات موسیقی و شرکت در فعالیت‌های ورزشی دیده می‌شوند.
برای مطالعه بیش‌تر:
1. تیم هیلتون، مایکل کامپتون: بری فلانگن، شورای فرهنگی بریتانیا، 1982
2. اندریک پانکوسا، یان تامپسون: بری فلانگن، بنیاد «La Caixa"، مادرید، 1993