آرتور گنسن

آرتور گنسن

آرتور گنسن متولد 1955 در هارتفورد آمریکا است، لیسانس مجسمه‏سازی را در سال 1978 از دانشگاه New Hampshire دریافت کرد. او تا کنون جلسات سخنرانی، تدریس و ورکشاپ‏هایی را در دانشگاه‏های سراسر جهان برگزار کرده است و همچنین جوایز زیادی مثل Alumni Awards و Risorgimento Award و... را دریافت کرده است. تا کنون نمایشگاه‏های زیادی را بر پاکرده است که از مهمترین آنها می‏توان ولسفبورگ آلمان را نام برد و همچنین آثار او درموزه‏های علمی دنیا به نمایش در آمده است. در حال حاضر در دانشگاه MIT به عنوان محقق و مجسمه ساز مشغول به کار است.
نمایش حرکت از دوران غارها دغدغه بشریت بوده است، آنها هنگامی که روی دیوار غارها نقاشی می‏کردند می‏خواستند روح و آنیمای شکار را تسخیر کنند و سعی می‏کردند تصاویر را طوری ترسیم کنند که گویی آنها متحرک هستند و این حرکت پنهان در ذات تصاویر به آنها انرژی مضاعفی می‏بخشید. این دغدغه بشریت در دوران مدرنیته، ماشین چهچه‏زن را آفرید و سهم آرتورگنسن نیز از این دنیای مدرن ساخت ماشین‏های هنری شوخ‏طبعی بوده است که کمتر هنرمندی توان ساخت آنها را دارد، او با زیرکی ماشین‏هایی را می‏سازد که چرخه هستی را بازنمایی می‏کند.

کارهای او نمایش‏نامه‏ای از حرکت فیزیکال را تجربه می‏کند که آرام و عاشقانه است که حرکت آن را موتور یا انرژی مخاطب به وجود می‏آورد. این مجسمه‏ها با احتیاط و دقت کامل زندگی اشیاء را دوباره‏سازی می‏کنند. نکته قابل توجه در آثار او حفظ تعادل در عمل و عکس العمل‏هایی است که با سیم، استیل، زنجیره و ... به وجود آمده است.
درونمایه و تفکر آثار آرتور گنسن در نگاه اول برگشتی به قرن هجدهم را نمایان می‏سازد که همان تفکرات نیوتن است که معتقد بود فعالیت‏های هستی با یک ساعت شروع شده و با عقربه‏ای الهی به کار خود ادامه می‏دهد، البته در قرن هجدهم علاقه زیادی به ساخت رباط‏ها و ماشین‏ها وجود داشته و حرکت ماشین‏های شناور فلسفه مورد علاقه هنرمندان بوده است- از این فیلسوف ها جان بادریلارد (Jean Baudrillard) را می‏توان نام برد که نظریه تناسب بر اساس اندام انسان را مطرح می‏کند- ماشین‏ها و رباط‏های شناور تئوری چرخه ساعت را محدود می‏کنند که این محدودیت سئوالات زیادی بین ماشینی بودن و اورگانیسم پدید آورد. اما کار گنسن با فلسفه گردش ساعت تطابق ندارد و او حقایق جدیدی را به وجود آورد که عامل آنها سیم‏ها، موتورها، زنجیرها و ... است. او کاملا بی‏توجه به نظریات نیوتن آثار خود را خلق می کند و کار او مرزی بین علوم مهندسی و هنر است.
او می گوید: "هنگامی که یک شیء را پیدا می‏کنم، سریعا او را به پناهگاه شخصی‏ام می‏برم و با دستانم او را تبدیل به یک عنصر ارتباطی می‏کنم. تک تک اجزا هیچ ارتباطی با مخاطب برقرار نمی‏کند و این ارتباط ساخته ذهن من است. شناخت حرکت را از دوران کودکی با نقاشی کردن کنار کتاب‏ها و ایجاد حرکت آنها شروع کردم، از آنجا بود که عاشق حرکت شدم و همچنین بسیار به علوم انتقال انرژی علاقه داشتم. همیشه ساخت ماشین‏هایم از نقشه اولیه حرکتی کوچک شروع می‏شود و به مرور تبدیل به ماشین بزرگی می‏شود. همیشه سعی کردم از کوچکترین چیزها در کارم استفاده کنم به طور مثال از یک بازی بعد از شام که همان جناق شکستن است یک ماشین متحرک ساختم. در اثر صندلی زرد در یک چشم به هم زدن صندلی منحدم و در لحظه دیگر دوباره اجزاء در کنار هم قرار می‏گیرند."
- البته هنر شگفت انگیز ماشین‏های گنسن را زمانی می توان دریافت که فیلم آثار او را مشاهده کنید.