نمایشگاه گروهی مجسمه با عنوان آب جمعه ٢۴ دی ماه در گالری دی افتتاح شد.
در ماه سرد دی در گالری دی نمایشگاه آب افتتاح شد. در این نمایشگاه آثار مجسمه سازان جوانی که اکثرشان فارغ التحصیل رشته مجسمه سازی از دانشگاه تهران هستند به نمایش در آمده است.
این مجسمه سازان هر کدام متریال و سبک و سیاق خویش را دارند و به واسطه موضوعی مشترک در این نمایشگاه گرد هم آمده اند . و هر یک با دیدگاه متفاوتی به موضوع آب نگاه کرده اند. پوستر نمایشگاه که با بطری آب طراحی شده است شما را مشتاق به دیدار آثار می کند.
آب این مظهر پاکی نشانه حیات که از ازل با حیات انسان همراه بوده گاهی به دید هنرمند به جای زلالی تیرگی را اختیار کرده مردابگونه، گاه انعکاسی از آب به چشم می آید در گوشه ای صدای آب را می شنوید که از شیر آبی به گوش می رسد.
زهره بیرجندیان فضای معماری گونه ای را طراحی کرده است و در حوضچه های فلزی اش انسان هایی برنزی و مومی که شناورند به چشم می خورد. عناصری واقعی در فضایی غیر واقعی در کنار هم قرار گرفته اند. و خورشید به جای آسمان در کنار بنا قرار گرفته است.

محبوبه حسینی شما را به کرمان و باغ شاهزاده ماهان می برد. خانه ما حوضی داشت فضای معماری ایرانی با حوض و پنجره های اوروسی است و انعکاس این شیشه های رنگی را برآب حوض می بینیم.
عادله فرزین در چکیدن آب را دستمایه پرداختن به آب قرار داده است او که همیشه تکنیک برنز را در خلق آثارش بکار می گیرد اینبار نیز برای بیان آب برنز را به کار گرفته است.
شهرزاد کائیدی سوی دیگری از آب، فقدان آب را در اثرش نشان داده است دستانی که تمنای آب را دارند . این دستها در بستر آبی رنگ کاشی های سرامیک ایرانی قرار گرفته است.خشکی طبیعت ایران را معماران ایرانی با به کارگیری کاشی های فیروزه ای جبران کرده اند و کائیدی این خشکی را در کنار بستر آبی رنگی قرار داده است که اثر را کامل کرده است.
نگار مبارک زاده مجسمه ساز دیگری است که فقدان آب را در اثرش به نمایش گذارده است او کلاژی از زمین خشک ترک خورده را در مقابل آبی آسمان و آفتاب داغی که زمین را می سوزاند قرار داده است .تضاد زمین خشک و آبی آسمان در کار مبارک زاده به چشم می خورد.
زهرا شهامت پور پیکره آناهیتا الهه آب را دستمایه کارش قرار داده است آناهیتا از دل اسطوره آمده و رنج قرن ها را با خود به همراه آورده است. دو پیکره از آناهیتا را در کنار هم قرار داده پیکره اول آبی رنگ است و پیکره دیگر به رنگ سفید به پاکی و زلالی آب آناهیتای سفید رنگ گویی می گرید و چشمه اشک از گوشه چشم اش به روی سینه روان است.

زهرا رحیمی هنرمند دیگری است که اثرش اشاره ای به اسطوره آناهیتا دارد.اثر او دستشویی آینه کاری شده ای است که آن را معبد آناهیتا نامیده است .
آناهیتا قاسم خانی انعکاس آب را مد نظر قرار داده است میز کوچکی با قوری و فنجان برلب آب است و تصویر آن بر روی آب شناور است .تصویر شناور بر آب شرح دیگری را با خود دارد قوری و فنجانش در حال واژگون شدن هستند.گویی در شرف سقوط بر آبند.
ماهان مومنی دست مخاطب را می گیرد و با خود به دل اقیانوس می برد.در اعماق اقیانوس در سکوت و آرامش ماهی ها شناورند. مومنی از رنگهای متنوع سرامیک استفاده کرده و قعر اقیانوس را برای بیان آب انتخاب کرده است.
صفا عبدالرضا با بکارگیری شیر آب در دل سنگ و استفاده از مدیوم صوت اثری را ارائه داده است.صدای آب با باز شدن شیر آب به گوش می رسد و با بستن آب صدا قطع می شود. عبدالرضا مخاطب را درگیر اثر می کند و به آنها اجازه کنجکاوی پیرامون اثر را می دهد.
مجید حقیقی آبخوری کبوتران را برای بیان آب انتخاب کرده است و انعکاس آبی رنگ آب را در دل آن به نمایش گذارده است.

مژگان ملاحسینی مجسمه سازی که ویدئو را برای بیان اثرش که چشمه نام دارد به کار گرفته است، ویدئویی از ریزش آب در دستشویی را فیلم برداری کرده است که آب کم کم رنگ خون به خود می گیرد.
منصوره فیضی جرعه ای از خیالش را با رنگ آبی و شعر بر روی صندلی تنها در خلوت شیشه ای اش ریخته است.
نغمه فکور زاده تیرگی لجن را جایگزین آب کرده است.مایع تیره ای در حوضچه ای کوچک که یاد آور حوض بزرگی است که سالهاست در موزه هنرهای معاصر دیده ایم.
ندا مرادی نیز مفهوم تیره ای از آب را به کار گرفته است در اثرش که مرداب نام داردکودکان غوطه خورده در فضای محبوس گیر کرده اند.
نمایشگاه تا ٣٠ دی ماه در گالری دی واقع در نیاوران بعد از فرهنگسرا بالای پاسداران تنگستان چهارم ناز اول بن بست ترانه پلاک ٣ بر قرار می باشد.