«فرهنگ ايران از بين رفتني نيست و راز ماندگاري اين مملكت همين مردم هستند كه دارند آن را جلو مي‌برند و به رغم تمام مشكلات از فرهنگ غافل نيستند.»
به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين جملاتي است كه مرد مجسمه‌هاي فولادي ايران؛« پرويز تناولي»- شامگاه پنج‌شنبه ششم خردادماه - در مراسمي كه از سوي گروهي از مجسمه‌سازان برجسته ايران دانشجويان و اهالي فرهنگ و هنر، در خانه تاريخي احسان در كاشان براي قدرشناسي و نكوداشت يك عمر تلاش حرفه‌اي اين هنرمند نامي برگزار شده بود، عنوان كرد.
او كه سخنانش با اشاره به دو نكته‌اي كه به زعم خودش قابل اعتنا و تامل بود،آغاز كرد و ادامه داد: نسل‌هاي مختلف مجسمه‌سازي از اساتيد تا جوانان امشب اينجا حضور دارند و اين حضور وحدت ميان مجسمه‌سازان امروز را نشان مي‌دهد و برخلاف آنچه گفته مي‌شود اختلاف‌هايي ميان اصناف هنري وجود دارد، اما در صنف ما چنين نيست.
تناولي گفت :امشب در زنده بودنم خيلي چيزهايي شنيدم كه تا به حال نشنيده بودم، خوشحالم كه اين نگاه و نگرش در ميان هنرمندان جاري است و شامل حال من هم مي‌شود.
اين هنرمند با اشاره به معماري زيبا و فضاي ماندگار تاريخي خانه‌هايي همچون خانه تاريخي احسان، عنوان كرد: ديدن دوستان بيشتر برام لذت بخش بخش بود و در اين فضا نيز نمي‌توان انتظار ديگري داشت.كاشان شهر هنرمندان بزرگ و مهد هنر است.
او از هنرمندان و جوان‌هايي كه فضاي فرهنگي موجود در اين مجموعه فرهنگي را به رغم وجود مشكلات با دست خالي راه‌اندازي و تدارك ديده‌اند، تقدير كرد.

تناولي صميمانه با ابراز خوشحالي خود در اين جمع تاكيد كرد: اين چنين برنامه‌اي حكايت از اين دارد كه فرهنگ ايران از بين رفتني نيست.
به گزارش ايسنا، محمود ساطع - مدير مجموعه فرهنگي اقامتي خانه احسان و مدير مسؤول كانون انديشه جوان سپهري - نيز در سخناني با اشاره به روند شكل‌گيري و نيز برنامه‌هايي كه در اين مجموعه تا به امروز برگزار شده است به ارايه گزارش از نخستين روزهاي شكل‌گيري تا امروز اين مجموعه فرهنگي - تاريخي، پرداخت.
توضيح درباره عملكرد بخش‌هاي مختلف اين مجموعه بخش ديگري از سخنان ساطع بود.
اين مراسم با نشستي ادامه پيدا كرد كه با حضور حميد شانس، هليا دارابي، كوروش گلناري و مرتضي نعمت‌الهي همراه بود.
آنها درباره ويژگي‌هاي شخصيت حرفه‌ايي و سبك و سياق بروز و ظهور خلاقيت‌هاي هنري «پرويز تناولي»؛هنرمند مجسمه‌سازي كه چهره شاخص جهاني به شمار مي‌رود، سخن گفتند.
حميد شانس - هنرمند مجسمه‌ساز و مدرس دانشگاه - كه ترجيح داد گفته‌هاي مطرح شده در اين نشست صرفا از منظر شاگردان پرويز تناولي باشد، بيان داشت: مسلما پس از چهار نسل مجسمه‌ساز و پس از هزار فارغ‌التحصيل مجسمه‌سازي، جايگاه استاد تناولي منحصر به فرد است و اگر قرار باشد از هنرمندان مجسمه‌ساز معاصر سخن بگوييم، به طور قطع اين مسير از درون كارهاي استاد تناولي مي‌گذرد و اگر بخواهيم مجسمه‌سازي با ويژگي‌هاي خاص را ببينيم، باز هم كارهاي استاد جايگاه ويژه خودش را دارد.
هليا دارابي – به عنوان هنرمند جوان حاضر در اين نشست - نيز عنوان كرد: وجود بزرگاني چون تناولي براي نسل ما خير و بركت است؛ از همه جوان‌ها مي‌خواهم كه اين فرصت را غنيمت بشمارند و از اين گنجينه غافل نمانند.
كوروش گلناري؛ديگر هنرمند مجسمه‌ساز نيز با يادآوري شروع آشنايي خود با پرويز تناولي تصريح كرد :تناولي به هنر مجسمه‌سازي به عنوان يك روند مستقل نگريسته است.
نعمت الهي هم ابراز كرد: بيش از آنكه با پرويز تناولي به عنوان مجسمه‌ساز مواجه شويم، بايد به او به عنوان يك پديده بنگريم. تناولي قابليت پاسخگويي به نياز زمان را دارد و ما همچنان او را بزرگ مي‌دانيم.
در اين برنامه همچنين نامه پري شيباني – خواهر منوچهر شيباني – كه به دليل مشكلات بيماري موفق به شركت در مراسم نشده بود براي نكوداشت تناولي خوانده شد.
يك گروه موسيقي سنتي نيز قعطاتي را باعنوان «هيچ» اجرا كردند.
ايرج محمدي، خلق مجسمه‌هاي «رفتگر و مادر»، «ساعي» و... كه در پارك‌هاي شهر تهران نصب هستند، در بخش ديگري از اين مراسم دوستانه خاطراتي از پرويز تناولي نقل كرد.

او گفت: يكي از سخت‌ترين هنرها هنر مجسمه‌سازي است. سال‌هاي پيش كه از انجام پروژه كاري به خاطر طولاني شدنش خسته شده بودم، آقاي تناولي ناگهان به كارگاهم آمد؛ برايم باور كردني نبود. پيش از آن او را تنها با مقالاتش مي‌شناختم و آثارش را در نمايشگاه‌ها ديده بودم. با ديدن استاد نيروي دوباره گرفتم و مجمسمه هفت متري كه از سال‌ها پيش‌ آغاز كرده بودم به پايان بردم. آن مجسمه در اصفهان نصب شد؛ سال‌ها بعد آنرا پايين كشيدند و به انبار بردند. گفتند قرار است برنزش را ذوب كنند، اما عده‌اي از هنردوستان شبانه آن را دفن كردند و تا امروز معلوم نيست كجاست.
محمدي گفت: با بيان اين خاطرات خواستم بگويم استاد تناولي يك شبه به اين مقام نرسيده است.
در پايان اين مراسم ناهيد سالياني – بانوي با سابقه مجسمه‌سازي ايران - تابلويي را به پرويز تناولي اهدا كرد. اين تابلو تصوير پرويز تناولي با امضاي وحيد ملك، مدير خانه هنر(آرت سنتر)، كانون انديشه جوان سپهري، گروه مجسمه‌سازي كالب و هنرمندان حاضر در مراسم دربر داشت.
گفتني است؛همزمان با اين برنامه آثار گروه مجسمه‌سازي كالب - شاگردان تناولي - با همكاري خانه هنر(آرت سنتر) در بخشي از اين مجموعه تاريخي به نمايش گذاشته شده بود.
در اين خانه تايخي موزه‌اي به نام منوچهر شيباني – هنرمند نقاش، موزيسين، شاعر و كارگردان – از چهار سال قبل راه‌اندازي شده كه مجموعه‌اي از وسائل شخصي و برخي از آثار، دست‌نوشته‌ها و ... اين هنرمند كاشاني در آن به نمايش گذاشته شده است. قرار است اين آثار از روز سه‌شنبه - يازدهم خردادماه - براي برپايي نمايشگاهي كه از سوي مجله تنديس تدارك ديده شده است، به تهران و گالري برگ منتقل شوند.