غروب هجدهمین روز آذر گالری فروهر شلوغ تر از زمانهای دیگر به نظر می‌رسید بازدید کنندگان که در بین آنها حضور جوانان بسیار مشهود بود برای تماشای نمایشگاهی از آثار مدرنیست بزرگ ایران محسن وزیری مقدم به این گالری آمده بودند.
به گزارش ايلنا، این نمایشگاه که گزیده‌ای ازآثار 60 سال گذشته وزیری مقدم نام داشت، دربردارنده 55 اثر از دوره‌های مختلف کاری او بود که قدیمی‌ترین اثر این نمایشگاه مربوط به دوران دانشجویی این هنرمند در اواخر دهه 20 است. و جدیدترین شان مربوط به دوسال قبل.
در نمایشگاه مروری بر آثار این هنرمند هم طرحهای قدیمی او به چشم می‌خورد، هم مجسمه‌های معروفش و هم نقاشی‌های انتزاعی او. گرانترین اثر این نمایشگاه 80 میلیون تومان قیمت‌گذاری شده بود که یک مجسمه از آثار اوست و ارزنترین آنها هفتصد هزار تومان. بنابراین مخاطبان و خریداران به راحتی می توانستند با کمترین مبلغ ممکن اثری از هنرمند پیشکسوت ایرانی را به خانه هایشان ببرند.
محمود جوادی پور(نقاش و هنرمند پیشکسوت که جزو اولین بازدید کنندگان بود) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره نمایشگاه وزیری مقدم گفت: ویژگی این نمایشگاه در آن است که تقریبا از تمام دوره های کاری وزیری مقدم یک یا چند اثر ارائه شده است. این مساله به خصوص برای جوانان و دانشجویان که روند کاری یک هنرمند پیشکسوت را دنبال می کنند بسیار حائز اهمیت است.
جوادی پور همچنین در مورد رابطه خود و وزیری مقدم اضافه کرد: ما تقریبا هم دوره هستیم فکر می کنم در دهه 20 که به تحصیل می پرداختیم من دو سال زودتر از آقای وزیری مقدم وارد دانشکده شدم با این حال آثار او را می پسندم و فکر می کنم او یکی از هنرمندان خلاق و پویاست. شما اگر به همین نمایشگاه نگاه کنید می بینید که او به رغم ضعف در بینایی همچنان مشغول خلق آثار هنری است. او می تواند برای دانشجویان هنر الگوی خوبی باشد.
همچنین محسن وزیری مقدم در مورد برپایی نمایشگاه آثارش در ایران گفت: بعداز صحبت های اولیه و ابراز علاقه‌ای که خانم رستمیان(مدیر گالری فروهر) درمورد برپایی یک نمایشگاه مرور آثار از خود نشان داد؛ من راغب شدم که بعد از چند سال برای بار دیگر آثارم را در ایران به نمایش بگذارم.
وی افزود: تفاوت این نمایشگاه با نمایشگاه قبلی در این است که شما آثاری را در آن می بینید که لااقل مربوط به شصت سال پیش است. من این آثار قدیمی را تا حالا به نمایش نگذاشته بودم و محسن وزیری مقدم که متولد 1303 تهران است، در سال 1327 پس از فارغ التحصیلی از دانشکده هنرهای زیبا به ایتالیا رفت و در آکادمی هنرهای زیبای رم به تحصیل پرداخت و پس از این دوران بود که آثار بسیاری را به ظهور رساند که تا به امروز در بیش از 60 نمایشگاه انفرادی و گروهی شرکت داشته است. او در سالهای اخیر دچار ناتوانی در بینایی شده اما هنوز به آفرینش آثار هنری خود در ایران و ایتالیا ادامه می دهد. بنابرگفته وی، بیشتر آثار هنری خود را در ایتالیا خلق می‌کند.
او در این باره می‌گوید که هميشه دوست داشتم كه كار كنم. دوست داشتم فعال و نوآور باشم؛ نه به خاطر اينكه بخواهم مدام كارم را به ديگران نشان دهم؛ بلكه مي‌خواهم خودم از خودم سبقت بگيرم. هميشه دلم مي‌خواسته كه چيز تازه‌اي پيدا كنم؛ چون اين جهان هستي آنقدر عظمت دارد و آنقدر زيبايي و چيزهاي عجيب و غريب در آن هست كه حيف است آدم درجا بزند و بگويد من به مقصود رسيدم. هيچ وقت هيچ‌كس به مقصود نرسيده اين راه رفتن و تداوم، ارزش دارد. اگر كار نكنم زندگي را از دست مي‌دهم و نمي‌توانم از زنده بودنم لذت ببرم.